19 กุมภาพันธ์ 2556

รางวัลแห่งความสำเร็จ
     หลังจากที่ได้ห่างหายจากบล็อกไปนาน (ชักลืมๆ การเขียน) แต่ชีวิตก็ยังวนเวียนอยู่กับธรรมะตามประสา 2 ปีผ่านมาตั้งแต่กลางปี 2554 ได้รับการแต่งคั้งเป็นประธานชมรมจริยธรรมกองการเจ้าหน้าที่ กรมควบคุมโรค ก็ได้เริ่มวางกลยุทธ์ต่างๆ ในการเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรม โดยมีเป้าหมายให้บุคลากรของกองการเจ้าหน้าที่ได้สร้างคุณค่าเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและราชการ การดำเนินการในช่องเวลาครึ่งปีแรกได้สัมผัสและเรียนรู้เกี่ยวกับบริบทของกองการเจ้าหน้าที่อย่างมากมาย รวมทั้งปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้น และนำมาปรับกลยุทธ์ในปี 2555 ชมรมฯ ได้สร้างคุณค่าให้เกิดประโยชน์ต่อองค์บุคคล องค์กร รวมถึงองค์กรภายนอก ซึ่งเป็นความภูมิใจของทางชมรมฯ และยิ่งกว่านั้นผลพลอยได้ที่เกิดขึ้น ชมรมฯ ได้รับประทานโลรางวัล "หน่วยงานดีเด่นด้านคุณธรรม จริยธรรม จากพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ เมื่อวันที่ 10-11 กันยายน 2555 กรุงเทพฯ

     หลังจากนั้นก็ได้วางมือเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ที่มีความรู้ความสามารถได้เข้ามามีส่วนร่วมในการสร้างสรรค์คุณธรรมจริยธรรมให้กับกอง จ.บ้าง แต่ก็ยังพอมีผลงานให้ประจักษ์กันอยู่บ้าง ล่าสุดได้รับรางวัลชนะการประกวดบทความด้านจริยธรรม ในหัวข้อ "แนวทางการพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมของกรมควบคุมโรค" ในโครงการสัมมนาเครือข่ายจริยธรรมกรมควบคุมโรค เมื่อวันที่ 16-17 กุมภาพันธ์ 2556 จ.เชียงใหม่

รางวัลแห่งความสำเร็จนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ จากคณะกรรมการชมรมจริยธรรมกองการเจ้าหน้าที่ และบุคลากรกองการเจ้าหน้าที่ กรมควบคุมโรคทุกท่าน

11 เมษายน 2553

วันบูชาครูบาอาจารย์

1 - 7 เม.ย.53 เป้นวันที่วัดสังฆทานได้จัดงานบูชาครูบาอาจารย์ ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปวัดในวันที่ 6 ได้ร่วมกิจกรรมตักบาตร รับศีล ทำสมาธิ และฟังธรรม ซึ่งวันนี้เป้นอีกวันหนึงที่เป็นบุญและโชคดีของข้าพเจ้า คือ เป็นวันที่หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ ท่านได้เมตตามาบรรยายธรรมให้กับญาตโยม สานุศิษย์ทั้งหลายได้สดับรับฟัง พร้อมทั้งรับการขอขมา และการบูชาคุณในฐานะครูบาอาจารย์จากพระภิกษุ และ สานุศิษย์ทั้งหลาย ซึ่งนำความปิติมาสู่ผู้เข้าร่วมงานเป็นอย่างยิ่ง และเช่นเดิม วันนี้ผู้มีจิตศรัทธาได้นำอาหารมาถวายพระและให้เป็นทานแก่ผุ้มาร่วมงานเป็นจำนวนมาก ขออนุโมทนา สาธุ แกท่านผู้ใจบุญทั้งหลาย พร้อมทั้ง ขออุทิศบุญกุศลที่ได้กระทำแล้วนี้แก่ท่านผู้อ่านมา ณ ที่นี้

วันมาฆบูชา ต่อ..

หลังจากที่ได้กราบหลวงพ่อแล้ว อ้อ! ลืมบอกไปวันนั้นได้พาลูกสาวไปด้วย "น้องนุช" ตอนนี้ อายุ 16 ปีแล้ว ขณะได้ส่งไปเรียนภาษาที่ออสเตรเลียกับอาที่ Melbourne (2เดือน) ปกติเขาก็เฉยๆกับพิธีกรรมแต่ก็ศรัทธาในพุทธศาสนา และที่ไปด้วยเพราะไปเป็นเพื่อนพ่อ ดูท่าทางเขาก็โอเคดี เล่าต่อ.. จากนั้นก็เข้าไปกราบพระบรมสารีริกธาตุ พระประธาน(หลวงพ่อโต) พระอรหันตธาตุ พระธาตุของพระอริยสงฆ์หลายองค์ และรูปปั้นหลวงปู่สังวาลย์ เขมโก พระอาจารย์ของหลวงพ่อสนอง รวมทั้งเทพพยาดาในโบสถ์แก้ว กราบและสวดมนต์เสร็จก็ออกมานั่งบริเวณรอบโบสถ์เพื่อรับศ๊ล ปกติจะรับศีล ณ ลานธรรม แต่อย่างที่บอกไว้คนมาเยอะมากลานธรรมแน่นเลย วันนั้นก็เลยต้องมารับศีลที่โบสถ์ แล้วก็สงบจิตใจด้วยการนั่งสมาธิสักนึ่ง ต่อจากก็เดินไปทีบริเวณซุ้มอาหาร ซึ่งวันนั้นมีผู้ที่มีจิตศรัทธานำอาหารมาถวายพระและเลี้ยงคนที่มาร่วมทำบุญเป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังต้องรอคิวกันทุกซุ้มเลย ข้าฯก็เป็นหนึ่งที่เข้าคิวร่วมบุญด้วย เห็นบรรดาเจ้าของซุ้มแต่ละซุ้มแล้วแต่คนละก็เหนื่อยกันเหงื่อหยดตามๆกัน แต่ดูเขามีความสุขกันมากที่ได้ทำเช่นนั้น "เหนื่อยแต่สุข" นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ข้าฯเห็นว่า การใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข คือ การสุขที่"ใจ" หาใช่ที่กายไม่ บางคนร่างกายไม่ปกติหรือปกติแต่มีสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ที่ลำบากยากแค้น แต่เขาก็สามารถอยู่อย่างมีความสุขได้ นั่นเพราะ ใจ เขาสุข ดังที่พระพุทธองค์ทรงดับทุกข์ ด้วยอริยสัจจ์ 4 นั้นคือ การดับทุกข์ที่ใจ (ทุกข์ คือ ความจริงของสิ่งทั้งหลายเป็นทุกข์,สมุทัย คือ สาเหตุแห่งการเกิดทุกข์ ได้แก่ ความอยากที่ใจ ,นิโรธ คือ การดับทุกข์ ดับความอยากที่ใจ,มรรค คือ วิธีการดับทุกข์ ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา)ซึ่งเป็นธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสอนแก่โลก.ขอเท่านี้ก่อนนะครับ. ขออนุโมทนากับผู้ร่วมบุญทั้งหลาย.สาธุ มีภาพประกอบด้ายล่างขอรับ.

วันมาฆบูชา

ขึ่น 15 ค่ำเดือน 4 วันมาฆบูชา (Makha Bucha Day)ณ วัดสังฆทาน เป็นอีกหนึ่งวันที่เป็นวันดีสำหรับข้าพเจ้า ซึ่งนานๆจะได้มีโอกาสประสบกับสิ่งที่เรียกว่า "โชคดีมีบุญ" คือ หลังจากที่ข้าฯ ได้ตักบาตรเสร็จ แล้วปกติจะเดินไปยังลานธรรมเพื่อรับศีล แต่พอดีวันนี้ไปเร็วกว่ากำหนดยังไม่ถึงเวลารับศีล จึงได้เดินไปที่โบสถ์แก้วก่อน และที่นั้นเองคือที่ที่เป็นโชคดีมีบุญของข้าฯ หลวงพ่อได้ลงมาจากโบสถ์ (ปกติจะไม่เห็นท่านที่นั่น แต่อาจเป็นเพราะวันนี้มีบวชพระท่านอาจไปดูความพร้อม)เมื่อท่านได้ขึ่นรถกอล์ฟก็มีบรรดาลูกศิษย์เข้าไปกราบท่าน ข้าฯ ก็เป็นหนึ่งที่ได้มีโอกาสได้กราบท่านอย่างไกล้ชิดและท่านยังเอามือมาตีหัวเบา 3 ครั้ง ข้าฯ ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกซึ่งนับว่าเป็นโชคดีและเป็นบุญมากเลยที่มีโอกาสเช่นนี้ และขอนำบุญมาฝากเพื่อนๆและผู้ที่อ่านบทความนี้.....เดี๋ยวเล่าต่อ

วันมาฆบูชา


โครงการสะสมบุญ